We leefden en werkten er bijna een jaar naartoe. Zochten en vonden. E-mailden en belden. Organiseerden wat er te organiseren viel. Regelden wat geregeld moest worden. Verzonnen er dingen bij. Pasten zaken aan. En verheugden ons meer en meer.
We kenden het programma van voren naar achteren. Konden examen doen in alle namen. Hadden de taken verdeeld. Wisten precies hoe het menu eruit zou zien. En hoe laat de hulptroepen zouden arriveren. We waren er helemaal klaar voor. Maar wat we níét konden voorbereiden was hoe de avond zou verlopen.
Wat zouden deze ruim honderd deelnemers, gezamenlijk dan wel in groepjes, met elkaar delen? Zouden er nieuwe verbanden ontstaan? Oude liefdes ontroesten? Nieuwe liefdes ontluiken? Vriendschappen gesmeed of juist definitief verbroken worden? Zakelijke relaties worden aangeknoopt?
Toen was het zover. En het was overweldigend. Niet alleen aan onze kant, maar ook aan die van jullie, zo lezen we in jullie mails. Te mooi om maar voor één keer te bestaan. Daar hoeven we helemaal niets nieuws voor te organiseren, dat is, nu al, een gegeven. Er branden al heel veel vuurtjes. Dit is niet een einde. Maar juist een heel mooi begin.
dinsdag 18 januari 2011
Bijna 120
Over foto’s en foto’s
Die reünie zelf, ja, die moet natuurlijk ook vastgelegd worden. Je wilt thuis toch op zijn minst kunnen laten zien hoe de godenzonen en godinnen van toen er nu uitzien. En hoe dat nou zat met die oude hal en die verwarmingsbuizen uit het jaar 73 v.Chr.. Neem op 2 april dus vooral je fototoestel mee. Hoe meer visies en invalshoeken, hoe leuker! We hebben een webalbum aangemaakt waar je ze straks op kwijt kunt.
Weet je nog die ene keer dat …?
Ook zoiets: muziek
De uitnodiging komt eraan!
Nog even deze …
Dat was ‘m weer voor nu. Tot over nog-geen-driemaanden-live-maar-natuurlijk-eerder-virtueel!
zaterdag 1 januari 2011
Nog drie maanden (én, vooruit, een dag) ...
Gelukkig Nieuwjaar allemaal!