HIVT-reünie: april 2012

We leefden en werkten er bijna een jaar naartoe. Zochten en vonden. E-mailden en belden. Organiseerden wat er te organiseren viel. Regelden wat geregeld moest worden. Verzonnen er dingen bij. Pasten zaken aan. En verheugden ons meer en meer.

We kenden het programma van voren naar achteren. Konden examen doen in alle namen. Hadden de taken verdeeld. Wisten precies hoe het menu eruit zou zien. En hoe laat de hulptroepen zouden arriveren. We waren er helemaal klaar voor. Maar wat we níét konden voorbereiden was hoe de avond zou verlopen.

Wat zouden deze ruim honderd deelnemers, gezamenlijk dan wel in groepjes, met elkaar delen? Zouden er nieuwe verbanden ontstaan? Oude liefdes ontroesten? Nieuwe liefdes ontluiken? Vriendschappen gesmeed of juist definitief verbroken worden? Zakelijke relaties worden aangeknoopt?

Toen was het zover. En het was overweldigend. Niet alleen aan onze kant, maar ook aan die van jullie, zo lezen we in jullie mails. Te mooi om maar voor één keer te bestaan. Daar hoeven we helemaal niets nieuws voor te organiseren, dat is, nu al, een gegeven. Er branden al heel veel vuurtjes. Dit is niet een einde. Maar juist een heel mooi begin.

maandag 2 april 2012

Een jaar geleden ...

2 april 2012.

Het is bijna niet te geloven, maar vandaag is het precies een jaar geleden dat we in de hal stonden van het oude, vertrouwde HIVT. Voor het eerst na een eeuwigheid weer oog in oog met elkaar. Oude gedachten werden weer opgepoetst. Nieuwe herinneringen werden geboren.

Daarna was het een jaar lang stil. Althans, als we het over de totale groep hebben. Wie weet wat voor intens mailverkeer er ondertussen hier en daar gaande is? Wie kan vermoeden welke vlammen weer zijn opgelaaid? Wie heeft er zicht op nieuwe, oude vriendschappen?

Hoe dan ook vonden we het een goed idee om vandaag even naar jullie te zwaaien. Gaat alles goed met jullie? In gedachten zien we dat hele kluitje weer door het HIVT wandelen. Pratend. Lachend. Kijkend. Wat er ook voorbij gaat, dát in ieder geval niet.