We leefden en werkten er bijna een jaar naartoe. Zochten en vonden. E-mailden en belden. Organiseerden wat er te organiseren viel. Regelden wat geregeld moest worden. Verzonnen er dingen bij. Pasten zaken aan. En verheugden ons meer en meer.

We kenden het programma van voren naar achteren. Konden examen doen in alle namen. Hadden de taken verdeeld. Wisten precies hoe het menu eruit zou zien. En hoe laat de hulptroepen zouden arriveren. We waren er helemaal klaar voor. Maar wat we níét konden voorbereiden was hoe de avond zou verlopen.

Wat zouden deze ruim honderd deelnemers, gezamenlijk dan wel in groepjes, met elkaar delen? Zouden er nieuwe verbanden ontstaan? Oude liefdes ontroesten? Nieuwe liefdes ontluiken? Vriendschappen gesmeed of juist definitief verbroken worden? Zakelijke relaties worden aangeknoopt?

Toen was het zover. En het was overweldigend. Niet alleen aan onze kant, maar ook aan die van jullie, zo lezen we in jullie mails. Te mooi om maar voor één keer te bestaan. Daar hoeven we helemaal niets nieuws voor te organiseren, dat is, nu al, een gegeven. Er branden al heel veel vuurtjes. Dit is niet een einde. Maar juist een heel mooi begin.

dinsdag 29 maart 2011

Nu dan toch echt: 50

Deze week per ongeluk een keer Radio 2 aangezet. Voor Vlamingen die er nog nooit van gehoord hebben: het is een Nederlandse zender die oudere jongeren zoals wij graag herinnert aan Onze Tijd en die aan de andere kant nog een beetje hip en happening wil zijn. De presentatoren zijn vooral jongere ouderen. Hun foto’s staan steeds fletser op de site, zodat rimpels en ander fysiek ongemak buiten beeld blijven.

Wat blijkt: het is de week van ’vijftig jaar popmuziek’. Het is natuurlijk gewoon toeval, maar we zeggen even dat dat niet zo is. Dat ze dat speciaal voor ons doen. Om ons vast aan de hand mee te nemen. Om ons muzikaal richting zaterdag te begeleiden. Morgen, woensdag, staan de jaren 80 centraal.  Ongetwijfeld veel schoudervullingenmuziek. Zwartomrandeogennummers. En wijdebroekenplaten.

Maar goed, vijftig dus. Het hangt in de lucht. Het Nederlands Tegelmuseum – wie kent het niet! - bestaat 50 jaar. Evenals het Utrecht Science Park. Britse band The Zombies (Colin Blunstone!). Ken, de lover van Barbie. Om niet te spreken van de Limburgse Bond van Tamboerkorpsen.  

Het gonst 50. Het zindert 50. Het bruist 50.
En zaterdag IS het 50. In het HIVT. Welkom!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten